[vc_row][vc_column][vc_column_text]Gebruikelijk is dat de CoD en het wereldcongres bijeenkomen op dezelfde locatie. Dan is er directook internationale aandacht voor het congres. Dat wordt tijdens de CoD ook opgemerkt: het aantal internationale aanmeldingen voor het congres valt erg tegen. Deels zal dat aan de locatie liggen, voor veel internationale bezoekers is het een flinke reistijd.
De vraag die opkomt tijdens het congres is ‘waar trek je dan internationale bezoekers mee?’. Locatie is zeker niet alles bepalend. Volgend jaar in St. Petersburg zal ongetwijfeld bezoekers lokken die ook de stad willen bekijken, maar toch komen die alleen als het programma interessant genoeg is voor ze: inspirerend onderwerp, inspirerende sprekers, netwerkmogelijkheden en – voor onderzoekers – een interessant platform om je onderzoek te etaleren.
Duurzaamheid in projectmanagement
Het onderwerp – duurzaamheid in projectmanagement – is zeker inspirerend, maar je ziet dat het wel worstelen is om daar goede sprekers voor te vinden. Vaak gaat het over duurzaamheid of over milieu, maar de link met projectmanagement is lastig te maken. Ook de link naar onderzoek is lastig. Past onderzoek naar leren van projectmanagement wel in het kader van duurzaamheid? Toch zijn er aardig wat posters ingestuurd. Helaas is timemanagement niet het sterkste punt van dit congres. De openingssprekers gaan allemaal over hun tijd heen. De opening houdt op na de koffiepauze. Het plan B – hoe gaat het dan nu verder is niet helder. Daardoor gaan diverse mensen toch koffie halen terwijl blijkt dat in een andere zaal het parallelle programma gestart is. Bij het begin van de lunch merken we het cultuurverschil: de leverancier is niet komen opdagen. Het duurt een half uur voordat de hongerige aanwezigen naar binnen mogen voor een haastig bij elkaar geschraapt alternatief. Maar geen woord over dit probleem. Dat wordt pas de volgende ochtend gemeld bij de opening. Dan
wordt ook opgeroepen om vooral de posters van de onderzoekers te bekijken. Die hadden zich de vorige middag inderdaad enigszins verlaten gevoeld: drie parallelle programma’s waarvan één de posters aan het einde van de zaal waar ook allerlei organisaties zich presenteerden. Geen goede reclame vanuit IPMA richting de onderzoekers.
Dag twee en drie
De presentatoren zijn of Spaans of Engelstalig. Om het publiek tegemoet te komen, zijn er vertalers Spaans – Engels en Engels – Spaans en kun je het met een koptelefoon op toch volgen. De eerste dag is uiteraard de opening met lokale en nationale grootheden die ons veel succes wensen. De tweede dag opent inhoudelijker, kent een betere lunch en ook weer de bekende uitloop van het programma. De derde dag is het sluitstuk. Parallelle stromen die interessant zijn, en de moderators houden de tijd goed in de gaten, zodat het mogelijk is om te wisselen tussen stromen. Het betekent echter ook dat iedere spreker ongeveer 10 minuten krijgt. En dat is wel erg kort als het een inspirerend verhaal is over een universiteit die van ondergang gered werd of als het gaat om onderzoek naar onzekerheden van projectleiders. En het is ook erg kort als je alle details van je onderzoek wilt uitleggen.
De afsluiting kost helaas veel meer tijd dan gepland, zodat de deelnemers die de middagexcursie hebben geboekt bijna te laat komen voor de bus. Van een congres over en door projectmanagement verwacht je toch beter.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
