[vc_row padding_top=”0″ padding_bottom=”0″][vc_column][vc_column_text]De invoering van de chipknip/chipper, de realisatie van de HSL, het tweede mobielenetwerk, stuk voor stuk projecten waarvan duidelijk is dat bedrijven dergelijke projecten vrijwel niet zelfstandig kunnen uitvoeren. Samenwerken en de vorming van allianties is meer regel dan uitzondering. Niet alleen voor grote projecten zien we deze ontwikkeling. Door de toegenomen concurrentie uit binnen- en buitenland is samenwerking het parool. Dit kan in vele vormen, de vorming van een consortium is daar één van. In dit artikel zal aan de hand van deze specifieke vorm van samenwerken gekeken worden naar de manier waarop een alliantie tot stand komt en hoe deze tot succes gebracht kan worden. De principes gelden niet alleen voor consortia maar ook voor vele andere vormen van samenwerken. Doelstelling is om projectmanagers een praktische aanpak te schetsen waarmee zij in hun situatie een analyse van het samenwerkingsproces kunnen maken. Het beoogde resultaat is een strategische onderbouwing en goede organisatie van consortiaal samenwerken.
Henk Bellinga schreef in 1997 het artikel ‘De consortiumorganisatie voor een project’. Hoe kijken wij nu tegen dit onderwerp aan? Eelco Nap heeft het artikel uit Projectie gelezen en zijn visie erop losgelaten. Lees hieronder zijn verhaal. Benieuwd naar het hele artikel van Henk Bellinga?[/vc_column_text][kleo_button title=”Ga naar het artikel” href=”https://www.hdmwp-demo.nl/wp-content/uploads/2017/04/190814-2-geconverteerd.pdf” target=”_blank” style=”custom” position=”center” size=”lg” icon=”0″ custom_background=”#f90000″ custom_text=”#ffffff”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
Emotie en vertrouwen in de technische omgeving
In 1997, ruim 20 jaar geleden schreef Henk Bellinga ‘De consortiumorganisatie van een project’ met als ondertitel ‘succes of falen van een project achter de schermen’.
Toentertijd is er gekeken naar het succes van consortia voor grote projecten (bijvoorbeeld de implementatie van de chipknip, de HSL-Zuid) waaruit bleek dat 55% van de consortia als niet succesvol werden ervaren en dat cultuurverschillen tussen leden in een consortium daar de grootste oorzaak van zijn. De strategische onderbouwing is vaak gebrekkig door de tijdsdruk voor inschrijvingen op aanbestedingen voor de projecten. Er zullen voldoende rationele argumenten zijn die een samenwerking als bundeling van aanvullende krachten zien. Echter, het delen van emotie en vertrouwen over en weer in een consortium zijn zaken waar geen rekening mee wordt gehouden, met name in technische omgevingen. Jammer is dat het artikel niet in gaat op voorbeelden van successen of falen.
Ik heb in meerdere consortia in de bouw en infrastructuur gewerkt en ondertussen ben ik de mening toegedaan dat emotie en vertrouwen wel zaken zijn die in technische omgevingen gedeeld kunnen worden. Dat is anders t.o.v. 20 jaar geleden. 20 jaar geleden, maar ook nu nog, werden veel consortia gevormd om de omvang van een project qua capaciteit aan te kunnen en de risico ’s te delen.
Door enerzijds de integraliteit van technieken en anderzijds de intrede van vrouwen en minderheden is de cultuur aan het veranderen waarbij soft skills steeds belangrijker worden. Opdrachtgevers gaan steeds meer gunnen op het kwaliteitscriterium ‘samenwerking’, in welke vorm dan ook. Dit moet ook wel omdat steeds meer opdrachtgevers de inhoudelijke techniek niet meer overzien en processen voorschrijven om ‘in control’ te blijven. Zo ook tussen de leden van een consortium is samenwerking ‘hot’. Het belang om elkaar te kennen, elkaar te vertrouwen om in een veilige omgeving elkaars zwakheden te kunnen ontbloten om verder te leren en elkaar te steunen, wordt meer en meer onderkent. Naar mijn mening zullen consortia of strategische samenwerkingen hun kracht hier vandaan moeten halen om onderscheidend te kunnen zijn in de markt.
[/vc_column_text][vc_single_image image=”9386″ img_size=”medium”][vc_column_text]Eelco Nap heeft een eigen onderneming voor project-, contract- en inkoopmanagement. Met focus op samenwerking tussen opdrachtgevers en opdrachtnemers en binnen organisaties om mensen in hun wilskracht te zetten. [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
